We hebben besloten om ons levensverhaal hieronder te beschrijven omdat het voor mensen die overwegen om hier een langere tijd door te brengen, belangrijk kan zijn om ons op deze manier al enigszins te leren kennen. Omdat we elkaar pas in een latere fase van ons leven hebben ontmoet, hebben we geprobeerd in het onderstaande verhaal beide levens zoveel mogelijk in elkaar over te laten lopen.
Het verleden
Kitty was een kind dat tijdens de geboorte bijna door verstikking dood ging, als peuter druk en beweeglijk. Een kind dat van haar omgeving veel aandacht opeiste en met iedereen en alles contact zocht.
John werd drie weken te laat geboren en had ook niet zoveel behoefte om deze wereld te betreden. Volgens zijn moeder zat hij in de box en kon ineens zonder aanleiding enorm gaan huilen. Later hebben ze dat in verband gebracht met de zware migraineaanvallen waar John last van had vanaf zijn peuterleeftijd tot zijn twintigste levensjaar.
Kitty’s karakter kan het beste omschreven worden als: spontaan, het hart op de tong en zichtbaar aanwezig. Voor John ligt dit duidelijk anders. Hij is meer de stille kracht op de achtergrond.
Rond haar dertigste kwam Kitty op advies van een lifecoach in contact met het Parapsychologisch Instituut in Utrecht. Ze hoorde daar voor de eerste keer over termen als: paranormaal, helderziend, heldervoelend, helderwetend.
Eind jaren negentig kwam ze in contact met het Boeddhisme en sloot zij zich twee jaar aan bij een Dharma studie- en meditatiegroep. Naast haar baan als docent Frans en beleidsmedewerker onderwijs, volgde ze parttime een studie tot paranormaal therapeut én studeerde af voor haar eerstegraads studie Master in Educational Management.
John trouwde voor de eerste keer toen hij 21 was. In deze periode werkte hij bij een taxibedrijf als hoofd administratie. Een tweede relatie volgde waaruit drie kinderen geboren zijn die inmiddels alle drie volwassen zijn en in Nederland wonen. John’s carrière verliep via een eigen IT-bedrijf naar systeembeheerder van dezelfde school waar Kitty als docent Frans en beleidsmedewerker onderwijs werkzaam was. In die tijd beëindigde Kitty een relatie van 27 jaar.
Samen
Samen zijn we toen een bijzondere tijd in gegaan. We waren vanaf het eerste moment dat we elkaar ontmoet hebben, soulmates, gelijkgestemden op velerlei gebieden. Het werd voor ons snel helder dat we vanuit onze jeugd een grote droom hadden. Dat is wat we nu in vervulling brengen maar……die droom moest op dat moment in ons leven nog even geparkeerd worden.
Eerst was het de bedoeling dat we beiden onze baan opzegden en twee jaar lang van ons spaargeld gingen leven om een Rijksbekostigde onderwijsinstelling voor havo-vwo op te richten. Een school die spiritualiteit in haar missie en visie had opgenomen en uitging van de passies en interesses van het kind. Een school met en voor kinderen met bijzondere talenten en kwaliteiten. Die school is er gekomen. In 2006 zijn we met 7 leerlingen gestart en er waren 74 leerlingen toen we in 2010 weg gingen.
Ongeveer anderhalf jaar voordat we ons ontslag namen, kregen we beiden het gevoel dat het weer tijd was om op te stappen. Aanvankelijk negeerden we deze signalen. Kon niet, de eerste lichting leerlingen was nog niet geslaagd. Je stapt niet op in een florerende, startende school waar je je dagelijks met passie voor inzette. En toch werden de signalen die ons pad kruisten steeds duidelijker en het werk steeds vermoeiender.
Samen zijn we in die periode toen ook een soort queeste aangegaan. Op de eerste plaats betekende het een herijking van onze eigen diepste wensen en ver weg gestopte verlangens die ons langs lange en verschillende wegen voerden. Zowel in persoonlijke zin als letterlijk naar andere omgevingen. Nederland, Spanje, Bonaire, de andere kant van Zuid-Frankrijk en Engeland werden door ons in de schoolvakanties ondermeer doorkruist, op zoek naar de juiste locatie, een nieuw leven, een ander leefklimaat.
Voordat we naar Frankrijk emigreerden, hebben we ontelbare boeken gelezen en internetsites bestudeerd, lezingen gevolgd en fantastisch, bevlogen mensen ontmoet. Er bereikten ons in diezelfde jaren, zowel op persoonlijk vlak als binnen ons werkterrein, zoveel signalen en symbolen dat we het volgen van onze intuïtie en het gevoel voorrang gaven boven het verstand. Voor ons persoonlijk welzijn en welbevinden was het tijd om het roer weer volledig om te gooien.
Lange tijd hebben we gedacht dat we alleen stonden in het anders aanschouwen van de wereld waarin we leven. We merken met name sinds we hier wonen gelukkig dat veel meer mensen wakker geschud worden. Om ons heen ontstaat er langzaam een klein netwerkje van gelijkgestemde mensen.
De persoonlijke veranderingen
Als wij in vogelvlucht terug kijken op de afgelopen 54 jaar, werden wij geleid en verleid door het ego, emoties, omgevingsfactoren, professionele carrière, persoonsgebonden situaties, de maatschappij, de wereld en niet op de laatste plaats door de media.
We werden tegelijkertijd gedwongen om anders naar onszelf en de ons omringende wereld te gaan kijken. Een grote innerlijke zoektocht te ondernemen om tot de kern te komen van wie wij zijn. Wat maakt dat ons hart gaat zingen, wat zorgt ervoor dat je elke ochtend opstaan met een blij gevoel?
Retour à la Source
Het heeft veel kracht en inspanningen gekost, zowel fysiek als emotioneel om de “overgang” te maken. Dan hebben we het niet alleen over onze zoektocht naar de juiste plek, de emigratie maar ook het los durven laten van goedbetaalde, verantwoordelijke banen, de kinderen van John, familie en vrienden, het opbouwen van Retour à la Source, het verbouwen van Retour à la Source, de creatie van een moestuin, het opnieuw opbouwen van relaties, een nieuw werkleven en onze eigen persoonlijke transformatie.
We zijn hier elke dag hard aan het werk. Vorm en inhoud, binnen- en buitenkant letterlijk en figuurlijk op elkaar afstemmen. De creatie van een wereld zoals wij deze graag zien, ervaren en willen delen met anderen.
In de naam van Retour à la Source zit een symboliek verborgen die voor steeds meer mensen op dit moment een geldende norm aan het worden is. Terug naar de bron, terug naar jezelf, terug naar je ware identiteit, terug naar een authentieke jij, terug naar je passie, terug naar je eigen creatiekracht. We hebben het proces hier zelf mee mogen maken. Alle veranderingen, de belangrijkste ervaringen, ontdekkingen en gevoelens hebben we verwoord op ons blog.
We herkennen onszelf sterk in mensen die streven naar een duurzame, eerlijke, open, harmonieuze wereld waarin begrippen als: eenheid, gelijkheid, respect, harmonie, balans, mededogen, gezondheid, vitaliteit, authenticiteit en saamhorigheid vanzelfsprekend zijn.
Voor ons gevoel mogen we de aarde een tijdje “lenen” zolang we in fysieke vorm hier zijn. Retour à la Source ontleent haar bestaansrecht omdat het de bedoeling is dat het als een krachtplek voor anderen gaat fungeren. Een plaats waar mensen die op zoek zijn naar rust in een snel en sterk veranderende wereld, zichzelf tijdelijk kunnen terug trekken.
